Verblijf in een minshuku

Na een pittige maar weer heel mooie route, deels langs de kust, deels door een vallei, waarbij we veel moeten klimmen komen we aan bij ons verblijf voor deze nacht, een minshuku. Een minshuku is - hebben we ons laten uitleggen - een soort B&B. Een aantal kilometers van de hoofdweg af, op het land tussen de rijstvelden tegen een bergwand, vinden we het mooie, traditioneel maar moderne huis. We krijgen er een mooie grote kamer, Japanse stijl. Toegang via een dunne schuifdeur, een ruimte met in het midden een laag tafeltje, de vloer is belegd met tatamimatten en aan 2 wanden bevinden zich ondiepe ingebouwde kasten, in één ervan de opgevouwen futonbedden. Een glazen schuifwand geeft uitzicht op de tuin en toegang tot een terras. De eigenaar is wel erg zuinig op zijn spullen. Schoenen uit in huis, dat is normaal in Japan. Maar onze slippers mogen niet in de kamer. Op de toilet moeten we weer andere slippers aan en zómaar op zijn gras lopen mag ook niet zonder speciale slippers. Maar we kunnen nog heerlijk even op zijn terras genieten van de zon, waar nu ook de was te drogen hangt die we in zijn machine hebben gedaan.
Als we gaan slapen moeten de futonbedden op de tatamimatten in de kamer. Tafeltje aan de kant, we leggen de matrassen uit en daarop de dekbedden het slaapt heerlijk.

Japanners zijn bescheiden mensen. Ze willen wel altijd graag weten waar we vandaan komen en zijn vol bewondering als we zeggen dat we op de fiets een rondtour maken rond Kyushu. Als mensen je ergens moeten passeren krimpen ze in elkaar, verontschuldigend. Ze zeggen je buigend gedag en als ze je thee of koffie aanreiken doen ze dat met twee handen. Ik vind dat wel aangenaam eigenlijk.