Na een aantal mooie fietsdagen hebben de boze weergoden zich tegen ons gekeerd. Regen, regen, regen. De hele vrijdag hebben we in de regen gefietst. En niet zomaar een motregentje, nee, dikke wolken hebben zich de hele dag boven ons leeggestort. Een mooie afdaling belooft ons boekje, maar we zien er niets van, ingepakt als we zijn met onze helmen en daaroverheen de capuchons van onze regenjacks, zo hoog mogelijk dichtgeritst om de kou buiten te houden.
Zaterdag : storm. We beuken op tegen een stormwind, met windstoten die ons soms van de fiets afblazen. Mijn tranen zitten hoog. Langs de rotsachtige kust komt die wind plotseling uit onverwachtse hoeken en kan me zomaar de weg opslingeren, tegen een auto aan, of tegen de vangrail aansmijten. Het zijn barre dagen in het tot vrijdag zo zonnige Kyushu. We kunnen de stormdag afsluiten met een mooie tocht per ferry naar het eiland Amasuki.
Zondag is de wind veel minder en de zon schijnt. De weergoden zijn ons weer gunstiger gezind. We fietsen door een mooie groene vallei. Bergen om ons heen. Er wordt volop rijst geplant. Kikkers kwaken. Het water voor de rijstplantjes wordt vóór de plant bespoten. Voeding? Of gif? Ik gok maar op het eerste, mijn fietsmaat niet.
Er volgen wat korte maar hevige klimmen en 11 tunnels. We passeren pittoreske haventjes en dorpjes en daarna kijken we neer op een prachtige kust. Witte koppen werken zich omhoog uit het turquoise water en vallen neer op de rotsen. Fantastisch. De zon is ons welgezind. We missen net onze ferry naar Nagasaki en moeten 2 uur wachten, maar de kaartverkoopster verwent ons met Japanse zoutjes. De ferry blijkt een kleine maar snelle boot. Een auto kan er niet op. Onze fietsen passen net. Gelukkig is de zee rustig vandaag en we scheuren op Nagasaki aan.
Daar zoeken we de ons inmiddels vertrouwde Toyoko Inn, voordelig, maar alles klopt. We sluiten de dag af met een heuse Japanse maaltijd, allemaal kleine hapjes, lekker. We hebben verder gefietst dan gisteren, maar zijn veel minder moe, dank zij het mooie, maar nog erg koude weer.
Zaterdag : storm. We beuken op tegen een stormwind, met windstoten die ons soms van de fiets afblazen. Mijn tranen zitten hoog. Langs de rotsachtige kust komt die wind plotseling uit onverwachtse hoeken en kan me zomaar de weg opslingeren, tegen een auto aan, of tegen de vangrail aansmijten. Het zijn barre dagen in het tot vrijdag zo zonnige Kyushu. We kunnen de stormdag afsluiten met een mooie tocht per ferry naar het eiland Amasuki.
Zondag is de wind veel minder en de zon schijnt. De weergoden zijn ons weer gunstiger gezind. We fietsen door een mooie groene vallei. Bergen om ons heen. Er wordt volop rijst geplant. Kikkers kwaken. Het water voor de rijstplantjes wordt vóór de plant bespoten. Voeding? Of gif? Ik gok maar op het eerste, mijn fietsmaat niet.
Er volgen wat korte maar hevige klimmen en 11 tunnels. We passeren pittoreske haventjes en dorpjes en daarna kijken we neer op een prachtige kust. Witte koppen werken zich omhoog uit het turquoise water en vallen neer op de rotsen. Fantastisch. De zon is ons welgezind. We missen net onze ferry naar Nagasaki en moeten 2 uur wachten, maar de kaartverkoopster verwent ons met Japanse zoutjes. De ferry blijkt een kleine maar snelle boot. Een auto kan er niet op. Onze fietsen passen net. Gelukkig is de zee rustig vandaag en we scheuren op Nagasaki aan.
Daar zoeken we de ons inmiddels vertrouwde Toyoko Inn, voordelig, maar alles klopt. We sluiten de dag af met een heuse Japanse maaltijd, allemaal kleine hapjes, lekker. We hebben verder gefietst dan gisteren, maar zijn veel minder moe, dank zij het mooie, maar nog erg koude weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten