Effefietsen

Effefietsen

maandag 29 juni 2015

Het eenzame Oost-Turkije

140 km uitgestrekte kale boomloze hoogvlakte (tussen 1600 en 2100m) met hier en daar een nederzetting: onafgebouwde hutjes, stoffig of modderig erf, waarop kinderen spelen tussen de kippen en ganzen. Omgeven met plaggen mest of veen die te drogen liggen en die moeten dienen als brandstof veronderstellen wij. Gesluierde vrouwen redderen met wasgoed. Dan weer lange tijd niets. Wijdsheid en in een zonnetje ook wel mooi, maar wat moet leven hier eenzaam zijn, zeker in de lange strenge winters met veel sneeuw en overal zóver vandaan. Mensen hebben waarschijnlijk voldoende te eten, want er wordt grond in cultuur gebracht, aardappelen,uien, meloenen, zonnebloemen. En er grazen her en der koeien, maar in hun levensstijl lijkt de klok een eeuw te hebben stilgestaan. En dat terwijl we hier niet ver van de oorsprong van de Eufraat verkeren. Mesopotamië, de bakermat van onze beschaving.



Maar we fietsen ook tussen indrukwekkende rotsformaties. We moeten allebei denken aan Monument Valley in Amerika. Na de werkelijk prachtige rotsformaties wordt het landschap lieflijker en doet met zijn glooiende weilanden denken aan Oostenrijk. Op 2150m slapen we in een Ögretmenivi (lerarenhuis) en in een ons daar aanbevolen restaurantje ontmoeten we Rachel en Patrick, een Amerikaans-Nederlands stel, die in twee jaar om de wereld fietsen en al naar ons uitkeken. Zoveel fietsers zijn er hier niet, nieuws wordt snel doorgebriefd. Met hen maken we plannen voor een excursie in Kars naar de verlaten stad Ani.


Kars, de plaats waar de roman Sneeuw van Orhan Pamuk is gesitueerd. De stad die tijdens het verblijf van de hoofdpersoon Ka afgesloten raakt van de buitenwereld door hevige sneeuwval. Mij is van die roman vooral de stilte van de sneeuw bijgebleven. Ik kan die stilte als het ware nóg horen. De geheimzinnigheid en de spanning die feitelijk gaat over het verschil tussen Oost en West (ook hier in Turkije, het moderne westerse Istanbul en het traditionele oosten), Het verschil tussen religie en de autoriteit van de staat, modernisme versus traditionalisme. Onze discussie in Horasan bij onze Warmshowershost met één van zijn lokale vrienden ging daar ook over. De jongeman kon maar niet begrijpen hoe wij zónder geloof kunnen leven en tegelijkertijd wilde hij zijn zoals wij. Het conflict waar wij inmiddels vrij van denken te zijn maar wat hier voelbaar aanwezig is.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten