En plotseling begaf mijn fietscomputertje het. Helemaal van slag. Het ding bleef maar alles opnieuw berekenen. Hoe hard of hoe langzaam rijd ik nu? Hoeveel % stijgen we nu? Hoe warm of hoe koud is het? Hoeveel km hebben we afgelegd? Ik vind het leuk dat soort zaken onderweg te kunnen raadplegen. Nu moet ik het op mijn gevoel doen. Dat gaat natuurlijk ook. Ik heb tijdens wedstrijden nooit met een hartslagmeter gelopen en voelde tóch wel of ik op tempo zat. Mijn ademhaling, het al dan niet nog kunnen praten, indicatoren die aangeven hoe het zit zónder meetinstrument. Tóch miste ik dat ding. Frans heeft van alles geprobeerd, maar uiteindelijk besloten we het op te geven en zouden we proberen een nieuw batterijtje te kopen. In een onooglijk huishoudelijk artikelenwinkeltje zat een man achter de kassa voor een klant lampen in een fitting te draaien. Misschien heeft hij ook wel geschikte batterijtjes? En ja hoor, toen we mijn computertje openmaakten en het batterijtje lieten zien deed hij een paar laatjes open en hij had er een. Zoals Sjaak van Wijk in Breda. Mijn computer doet het weer!
Zowel gisteren als vandaag hadden we prachtige routes. Gisteren was het bewolkt en fietsten we door het boerenland, waar mensen hun tuintje schoffelen, hun hooi opstapelen, of er is alleen stilte. Vandaag was de mooiste dag tot nu toe. Zonnig met een heerlijke temperatuur. We fietsen eerst langs de Zwarte Zee. Daarna door een schitterend berglandschap, groen, prachtige vergezichten, met mooie oude dorpjes. Wel weer tot 16% stijging. Ik begin dan te kreunen, zoals Yvonne als een versnelling bij het lopen haar zwaar valt. Ik moest van de fiets af. Ik wéét, als ik van mijn fiets moet, dat het stijgingspercentage 15 of 16% is, maar ik vind het fijn dit bevestigd te zien door mijn wegwijzertje.
Als je, lezer, meer foto's wil zien kun je opzij op onze blog klikken op foto's van deze maand, of op alle foto's.
Zowel gisteren als vandaag hadden we prachtige routes. Gisteren was het bewolkt en fietsten we door het boerenland, waar mensen hun tuintje schoffelen, hun hooi opstapelen, of er is alleen stilte. Vandaag was de mooiste dag tot nu toe. Zonnig met een heerlijke temperatuur. We fietsen eerst langs de Zwarte Zee. Daarna door een schitterend berglandschap, groen, prachtige vergezichten, met mooie oude dorpjes. Wel weer tot 16% stijging. Ik begin dan te kreunen, zoals Yvonne als een versnelling bij het lopen haar zwaar valt. Ik moest van de fiets af. Ik wéét, als ik van mijn fiets moet, dat het stijgingspercentage 15 of 16% is, maar ik vind het fijn dit bevestigd te zien door mijn wegwijzertje.
Als je, lezer, meer foto's wil zien kun je opzij op onze blog klikken op foto's van deze maand, of op alle foto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten