Fietsen in het Zwarte Zeegebied

Onze derde dag hebben we inmiddels in dit gebied gefietst. Het is een heel mooi gebied. Groen, bergachtig, mooie vergezichten en af en toe een wat alpiene uitstraling en ja, erg pittig. We fietsen over een hele rustige tweebaans weg, maar iedere dag stegen we rond de 700 hoogtemeters. Gelukkig zijn de hellingen iets minder steil dan in het begin, 10% maximaal. Niet meer van die momenten dat ik denk dit kan ik niet meer, ik moet van de fiets af, of: waarom doe ik dit eigenlijk? Gevoelens die marathonlopers zeker zullen herkennen.

Vanwege de hoogtemeters hebben we besloten minder kilometers per dag af te leggen.Tenminste als er overnachtingsmogelijkheden zijn. 40 á 50 kilometer per dag met deze hoogtemeters kosten ons veel uren en energie. Of dit besluit nu psychisch gezien effect heeft, óf dat we fysiek inmiddels al voldoende getraind zijn in het bergwerk, in elk geval lijkt het gemakkelijker te gaan. 

We vinden de geneugten onderweg ook fijn. Toen we vanochtend na ons eerste klimmetje even stopten om uit te rusten werden we op de thee uitgenodigd door mannen die hun huis aan het bouwen waren. Met handen en voeten hadden we een leuk gesprek. En onze traditionele picknick is altijd een fijne onderbreking. Brood, kaas, jam en honing. Als we kans zien drinken we koffie (Nescafé) op een terrasje, of Ayran, de Turkse karnemelk. Het is onze eerste bewolkte dag, maar nog 23 C. De afgelopen dagen was het zonnig en zo'n 26 C. Heerlijk fietsweer.

Kandira, het dorp waar we nu overnachten, is een echt boerendorp. Er is maar één hotel en dat is érg basic. Er staan twee bedden een kast en een tafel. Het beddengoed en de handdoeken zijn schoon. Er is geen spiegel, er liggen grove, slordige leidingen tegen het plafond en langs de muren, afgebladderde plinten en niets om het een beetje aan te kleden. Op de gang zijn twee gemeenschappelijke badkamers met schimmel op de muren en een hangtoilet.  Maar we wisten tevoren dat we dit soort basisvoorzieningen zouden tegenkomen, dus geen gezeur. Gisteren logeerden we aan de Zwarte Zee in Agva in een mooi pension. Daar maakten we een wandeling langs de fraai aangelegde  boulevard naar de zee. Veel leuke restaurantjes. Toeristisch gezien een trekpleister, ook omdat het binnen bereik van Istanbul ligt. Hier zijn het stoffige straten vol kleine winkels en veel mannen op straat die boodschappen doen, zomaar met elkaar staan te praten of thee drinken op een terrasje, of aan het werk zijn. Het authentieke Turkije?