We
hadden ons voorbereid op een paar saaie fietsdagen over de vlakten
van het binnenland van Cuba. Dat hoort bij fietsen, weten we. Je moet
soms afstanden overbruggen die minder aantrekkelijk zijn. Maar het
blijkt een afwisselende route. Veel bruine velden, dat wel, maar ook
veel lichtgroen suikerriet, palmbomen, mango's, citrusfruit en
veeteelt. We komen door dorpen waar we altijd wel een piepklein kopje
sterke en mierzoete koffie kunnen scoren (à 4 cent). En iedere keer
weer een mooie casa met een lekker diner en een uitgebreid ontbijt.
Diner en ontbijt in de casa's zijn relatief duur in vergelijking met
de restaurants, maar we gunnen de gastheren en -vrouwen graag een
extraatje. Ze moeten veel belasting afdragen voor ons verblijf in de
casa, maar niet voor het diner en het ontbijt. En ze doen zo enorm
hun best.
Wat heel
vervelend was de afgelopen dagen: we fietsten bijna 200km tegen de
harde wind in. Het is oostenwind en we fietsen naar het oosten.
Verkeerd ingeschat. Het voelt zwaar, steeds maar 12 km per uur, maar
wel hevig stampen in plaats van 18-20 km per uur lekker fietsen. Om
nog meer vergeefs trappen te ondervangen willen we een bus nemen naar
Holguín om daar het avontuur van 'The Far East Tour' te beginnen.
Dit wordt ons afgeraden door een in Camagüey wonende Nederlander.
Hij heeft een casa particular en een reisbureau. Hij organiseert ook
fietstochten op Cuba en op een terrasje raken we met hem in gesprek.
De tocht die wij willen maken is behoorlijk bergachtig en we kunnen
zeker niet alles fietsen vanwege slechte wegen. We zullen een jeep
moeten huren. Hij raadt ons aan de zuidelijke kustroute te nemen. Die
is erg mooi en niet toeristisch. We weten het niet goed meer. Gaan in
elk geval de bus nemen naar Holguín.
Onze dag
in Camagüey bevalt ons wel. Het is een levendige stad. Veel
galerietjes, een mooi museum met hedendaagse kunst, een Spaanse
dansvoorstelling op een plein, veel cafetaria's (koffiehuisjes waar
ze ook een broodje en pizza verkopen), veel flanerende mensen. We
kopen een primitief schilderijtje van een plaatselijke kunstenares.
Een afbeelding van de hier zo typische fietstaxi. Het past opgerold
gemakkelijk in mijn fietstas. Heb ik al een souvenir te pakken.
In onze
luxe casa particular, een prachtig koloniaal gebouw, raadplegen we
nog maar een kaart en onze reisboekjes, ergens lekker eten en dan
vroeg naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten