Abbas,
onze chauffeur brengt ons graag onder in heel grote kamers, met
keuken, extra slaapbanken en afgesloten van de buitenwereld. Heel
trots toont hij ons het verblijf van zijn kennissen waar we voor een
zacht prijsje in kunnen. Hij kijkt wat teleurgesteld als wij
voorzichtig laten doorschemeren dat dit het niet is voor ons. Wij
willen graag contact met buiten. Extra slaapbanken met ons tweetjes
hoeven we niet en in plaats van een keuken volstaat voor ons een
waterkoker.
Hij
brengt ons naar Masouleh, Valkenburg in de bergen. Een toeristisch
dorpje dat schilderachtig tegen de rotsen is aangeplakt. We slenteren
door de straatjes met winkeltjes en als het donker is (ramazan) eten
we wat op een rommelig terrasje. Aangenaam omdat de temperatuur 's
avonds heerlijk is.
Dat ervaren we ook aan de Kaspische Zee, waar we
tot laat in de avond, met als achtergrond het klotsende geluid van de
branding, in gesprek zijn met de Iraans/Amerikaanse zakenman en
eigenaar van het restaurant. Hij heeft in Californië een Italiaans
restaurant en zijn restaurants aan de boulevard hier in Ramsar liegen
er niet om. Het ziet er goed verzorgd uit. De espresso en cappuccino
zijn verrukkelijk en het eten is beslist beter dan we gewend zijn.
Farhad, zo heet hij, praat met mededogen over zijn land Iran. Het
land is corrupt, het regime verschrikkelijk en jonge mensen hebben
geen perspectief.
De
rit door de bergen naar Teheran is prachtig. De ontvangst in ons B&B
bij Selma en Massoud is allerhartelijkst. We hebben een grote kamer,
internet werkt en het zicht op Teheran is uitnodigend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten