Nog eens Esfahan

Wat een mooie stad. Rijk aan groen, waardoor het schaduwrijk is in de straten en rijk aan parken. Moesten we in Shiraz betalen om toegang te krijgen tot wat 'de parels van Shiraz' wordt genoemd, wandelen we hier gratis in de veel grotere en mooiere publieke parken met verkoelende fonteinen en bankjes onder de hoge bomen.
De mensen zijn hier even aardig als overal elders in Iran. Vele keren per dag worden we aangesproken met de vraag 'where are you from?' Zó vaak dat we geneigd zijn de vraag te negeren, maar dat zou niet vriendelijk zijn. Als we antwoorden :'from Holland' volgt steevast : 'oh, Nederland, the land of the flowers. Welcome in Iran.' In de parken zien we jonge stellen vrolijk bij elkaar zitten, een beetje flirten, kussen soms. Wordt er meer getolereerd?

Naast de grote zwarte nonnekenshabijten zien we hier ook veel vrouwen en jonge meiden met spijkerbroeken en een soort korte trenchcoats. Ik krijg met mijn westers geknoopte doek en kleurige tuniek veel spontane glimlachjes en hello's. Ik heb wel getwijfeld over mijn outfit, maar heb nog geen afkeurende blik in ontvangst hoeven nemen. In onze reisgids wordt gewaarschuwd voor het tonen van openlijke genegenheid tussen mannen en vrouwen en voor het te veel afwijken van de Iraanse kledingvoorschriften. Ik vraag me opnieuw af of er meer getolereerd wordt dan voorheen.