Maanlandschap

We hebben, landschappelijk gezien, een paar spectaculaire fietsdagen achter de rug. We hebben de nacht doorgebracht in een zeer basic hotel, waarna we over een immense vlakte naar het maanlandschap van de kale bergen fietsen. Vervreemdend. 

We komen aan in Abyaneh, een museumdorp op 2280 meter hoogte. De roodbruine adobehuisjes zijn kleine monumenten. We maken een dorpswandeling, maar het kaartje dat we bij de betaling van de toeristenbelasting ontvingen is niet  erg duidelijk. We vragen een politieman om opheldering. Hij blijft ons begeleiden. Achtervolgen is een beter woord. We willen van hem af en zeggen meerdere malen 'thank you'. Maar hij wil geld. Vervuiling van het toerisme? Deze houding is volkomen tegengesteld aan het hulpvaardige en vrijgevige gedrag van Iraniërs elders. In het dorp was verder niet veel te beleven. Een paar mannen en vrouwen in traditionele klederdrachten en verder doodsheid en hitte. 

Het hotel waar we verblijven is mooi traditioneel ingericht. Als het dorp niet zo heet en saai was had ik daar wel even willen blijven, maar wij zijn de enige gasten en ook dat voelt niet zo goed. De afdaling de volgende dag is spectaculair. Terug in de woestijnvlakte passeren we hét nucleaire onderzoeksinstituut van Iran. Kilometers eromheen zien we militair luchtafweergeschut. Het oogt voor mij wat primitief: een groot kanon boven op een berg.

Dan Kashan. Einde van onze fietstocht. Een paar dagen Kashan, nog een dag of tien Teheran en dan naar het koele Nederland. Maar in Kashan overvalt ons verveling. We hebben weer een mooi historisch hotel. Heel slechte verbinding met internet. De plaatselijke bazaar haalt het niet bij de bazaars in Esfahan en Shiraz. De moskeeën bieden niets nieuws. We bezoeken een paar historische villa's en een Perzische tuin. Mooi, maar déjà vu. 

De hitte verlamt ons. We vinden het zonde onze tijd in een airconditioned hotelkamer uit te zitten. Voor Teheran is een paar dagen echt genoeg horen we meerdere malen van andere toeristen. We proberen een eerdere vlucht te boeken, maar dat wordt erg prijzig. De reisagent die dit voor ons uitzoekt  suggereert dat we voor dat geld beter een excursie naar een wat koelere streek kunnen maken. Dus gaan we een nieuw avontuur tegemoet. We gaan op pad met een auto met chauffeur en zullen eindigen met een paar dagen Teheran.