Kuala Lumpur

Wat hebben we het weer goed getroffen met ons Warmshowersadres. Dave, onze gastheer is een Engelsman. Hij werkt als bedrijfsjurist bij Alstom. Alstom bouwt nu een elektriciteitscentrale aan de kust en Dave moet op lokatie zijn en weten hoe alles technisch gezien werkt om te kunnen reageren op oneffenheden in afspraken met andere partijen. Een topbaan lijkt ons. Hij woont op een prachtige lokatie middenin Kuala Lumpur in een groot appartementencomplex, een echte gated community, met bewaking aan de ingangen en een zwembad en zitjes op het terrein. Vanaf de 10e verdieping, waar we een grote slaapkamer met eigen badkamer tot onze beschikking hebben, genieten we een prachtig uitzicht op de Petronastowers, die 's avonds mooi zijn verlicht.

De twee gigantische torens steken uit boven vele andere gigantische wolkenkrabbers. Daar beneden speelt zich het stadsleven af. In de wijk van Dave, waar veel expats wonen, is dat luxe. Veel restaurantjes met westerse ontbijt- en lunchgelegenheden. Overal free wi-fi. Wij vinden het wel fijn weer eens in zo'n omgeving te zijn. Af en toe zijn we het eenvoudige en minder afwisselende eten dan in Thailand een beetje zat. 

Daarnaast is er China Town en India Town met zijn vele markten, de stations voor de monorail en de grote autowegen. Dat valt ons tegen van deze stad. Het is een echte autostad. Er zijn nauwelijks trottoirs en geen fietspaden. Geen stad om wandelend te ontdekken. We gaan naar het nationaal museum voor hedendaagse kunst, met de monorail, maar daar aangekomen kunnen we toch maar beter ook nog een taxi nemen, want het museum ligt ergens aan een autoweg, waar we te voet niet overheen kunnen. Via loopbruggen en voetgangerstunneltjes komen we toch op de plaats van bestemming aan, maar duidelijk is dat ze met eenvoudige voetgangers geen rekening houden hier.

Kortom: Kuala Lumpur vinden we geen fijne stad om te zijn. We hebben het textielmuseum bezocht en het museum van islamitische kunst en beiden waren informatief. Het museum voor hedendaagse Maleisische kunst vonden we echt de moeite waard. 

En dan loop ik zomaar tussen de Chinezen, Maleisiërs en Indiërs te joggen in het park onder de Petronastowers. En we hebben een heel vertrouwd contact met Dave. We gaan een paar keer met hem ergens eten en praten dan heel wat af. 

Wat is dat toch met Warmshowers? Dat het zo vaak uitdraait op gesprekken over onze levens en het leven, over de verschillen in cultuur en de gemeenschappelijke gevoelens over een aantal zaken? Natuurlijk hebben we het fietsen gemeen, maar keer op keer blijken levensstijl, maatschappijvisie en belangstellingsgebieden heel gemakkelijke gespreksstof te zijn en dat geeft een heel fijn gevoel van verbondenheid. Het is met name dit wat we als goed gevoel over Kuala Lumpur mee naar huis nemen.