Op maandag 26 juli ontmoeten we Gino op een terras en drinken we samen koffie. We zijn erg benieuwd of de motor van mijn fiets in de ebikeshop gearriveerd is. Zo niet, moeten we langer in Turijn blijven. De meeste highlights hebben we een week eerder, bij onze aankomst in Turijn al bekeken. Mijn motor zou vrijdag al aankomen, maar was ‘rescheduled’. Spannend. Maar als we bij de Bosch-dealer arriveren om de huurfiets terug te brengen heeft hij een verrassing. Hij had het zojuist ook al naar ons gemailed, maar dat is ons ontgaan. Ons motortje is die ochtend aangekomen, een kwartier voordat wij verschenen. Hij gaat hem meteen monteren. En hij valt nog onder de garantie, al was die officieel al verlopen. Het kost ons niets extra's, behalve het monteren. We zijn onder de indruk van de geweldige service. Het is maar een klein zaakje dat de Bosch dealer en zijn vrouw samen runnen. Toevallig zijn ze ook nog fan van Riese&Müller en mijn fiets is een Riese&Müler met een Bosch motor. Ze hebben alle gegevens van mijn fiets moeten verzamelen, mijn kapotte motor moeten opsturen naar Bosch en de nieuwe moeten voorfinancieren.
We gaan lunchen met Gino. We kijken terug op de loopbaan van Gino en Frans, hun gezamenlijke activiteiten en de relaties die daaruit voortvloeiden. Het is echt een voorlopig afscheid, want Gino verwacht niet heel snel weer naar Nederland te kunnen komen, omdat de gezondheid van Anna, zijn vrouw, slecht is. Het werd natuurlijk later dan we eigenlijk wilden, want we hebben besloten meteen mijn fiets op te halen en richting Breda te gaan.
Om 14.00 uur zijn we uiteindelijk vertrokken. We hebben natuurlijk de eigenaar van de fietsenzaak en zijn vrouw heel hartelijk bedankt.
Om Italië te verlaten moeten we de Grote St. Bernhardpas over. We hadden ook de tunnel kunnen nemen, maar aan de pas kleeft een zoete herinnering. 10 jaar geleden, het begin van onze wereldreis op de fiets, fietsten we vanuit Martigny in Zwitserland de pas op. Nu ik zie hoe steil en lang de weg naar de pas is kan ik het nauwelijks geloven. Deden we dit echt? Niet electrisch ondersteund en met al onze bagage op de fiets? Op de pas nemen we een foto van ons, zoals we die ook 10 jaar geleden namen, maar nu zijn we met een luxe electrische auto de pas op gekomen.
De volgende dag rijden we door in onze comfortabele electrische auto. We gaan via Duitsland, want in Frankrijk is het laden van electrische auto's kennelijk soms een probleem. In Zwitserland en Duitsland zijn overal onderweg op de Raststätten snelladers. Om de paar uur stoppen we om te laden en koffie te drinken. Na een half uur heeft de auto alweer voldoende capaciteit om door te gaan. Op het laatst krijgen we nog flinke regenbuien maar om 20.30 zijn we thuis en kijken we terug op een reisje dat niet helemaal is verlopen zoals we voorzien hadden. Maar we hadden een paar fijne dagen in Turijn en een mooie fietstocht in Piemonte met een heerlijke Riese&Müller huurfiets. En we hebben heel aardige mensen ontmoet. Mensen die ons niet kennen, maar zó behulpzaam zijn. Een goede ervaring. De meeste mensen deugen zou Rutger Bregman zeggen en zo'n positieve ervaring hebben wij zeker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten