2-06-2024
Teteringen, camping de Kwikstaart. Onze eerste dag met de pas aangeschafte camper. Een nieuwe fase in ons reisleven. We zijn begonnen met kamperen in een tentje, daarna met een kind, een vouwwagen. Toen een periode met bergwandelen en berghutten. Weer later kwam de fiets en een kleine tent, eerst door Nederland, weldra door de halve wereld. Toen, na corona, weer een grotere tent, maar dat was het toch niet helemaal meer. En nu lokte de camper. We hebben niet lang over de aanschaf gedaan. Eigenlijk hadden we er een gehuurd ‘om te proberen’, maar een vriendin van mij en haar man zijn ouder en het gaat voor hun niet meer. We besloten tamelijk snel op hun aanbod in te gaan. Frans heeft zich behoorlijk verdiept door filmpjes op you-tube te bekijken en hij lijkt al een volleerd campergebruiker.
Dat eerste weekend in Teteringen is het wel erg zoeken: waar heb ik mijn contactlenzen, waar mijn gehoorapparaatjes, waar de suiker, de olie enz. We moeten nog routine krijgen.
De camping zelf is erg leuk. Landelijk en superschoon. We maken een lange wandeling met Bruno, onze heel aardige hond, en genieten in de zon van onze bietensalade met zalm. Lezen doen we binnen, want warm is het niet.
We slapen lekker in het ruime bed en voor het ontbijt heeft Frans espresso gemaakt die we met trui en vest aan op ons ‘terrasje’ nuttigen.
4-06
Onze eerste dag écht op reis met de camper. Ieper is onze bestemming. We komen terecht op een prachtige stadscamping met een mooi weilandje. Ik geniet van mijn boek van Juli Zeh, ‘onder buren’. Over de verrechtsing van Duitsland en de meerdere kanten van de neo-nazi die haar buurman blijkt te zijn.
De markt van Ieper is prachtig gerestaureerd. Het is terrasweer en daar komt mijn eerste Apérol Spritz dit jaar.
6-06
Na een lange dag rijden in de camper arriveren we in Les Andelys aan de Seine, in de buurt van Giverny. We willen de tuinen van Monet bezoeken. We fietsen zo’n 30 km daarheen. Bruno in zijn aanhangertje achter Frans. Hij, de hond, blijkt het allemaal goed te pruimen. De rit is behoorlijk geaccidenteerd en mooi. De tuinen van Monet echter zijn onbereikbaar. De rij voor de kassa is zo lang dat we daar maar niet aan beginnen. Toerisme gaat zo aan zichzelf ten onder. In onze herinnering, maar dat is meer dan 30 jaar geleden, hebben we hier rustig met onze zoon rondgewandeld. Nu hebben we een rustige kermis bezocht. Overal in het straatje waar de tuin van Monet ligt zijn kleurige tuinen, galeries, terrasjes en eetkraampjes. Rustig, omdat het ‘beschaafde’ mensen zijn die hier komen. Als troost, om hier toch niet voor niets naar toe te zijn gefietst, zoeken en vinden we de tombe van Monet.
7-06
Wakker geworden met het enigszins goede bericht dat voor de Europese verkiezingen Wilders één stem minder lijkt te hebben dan GL/PvdA. Voorlopig dus. De definitieve Europese uitslag komt zondag. We zijn nog niet gerustgesteld.
We rijden naar de Normandische kust. Het is mooi. Pourville, een plaatsje in de buurt van Varengeville-sur-mer, waar Braque zijn historie heeft liggen. De lucht is felblauw, de wind is koud, maar uit de wind is het goed toeven. De huizen langs de kust zijn prachtig. Oude chique. Frans denkt meteen aan de kilte en de somberte binnen in die oude villas. Ik zie meer de vergane glorie en de daarmee gepaard gaande romantiek en ook vaak ellende.
8-06
Ik jog een stukje met Bruno aan de lijn aan mijn zijde. De eerste keer en dat ging goed. Daarna een lange wandeltocht naar het kerkje van Varengeville-sur-mer, de Eglise Saint Valery, waar de glas-in-loodramen van Braque indrukwekkend zijn. Prachtig met korenbloemenblauw. De wandeling was erg mooi, vooral het zicht op de steile krijtrotsen. Monet, Renoir en Pissaro kwamen hier graag en dat is te begrijpen..
De volgende camping: des Pommiers, vlak achter de Normandische kust, is kleinschalig en precies wat wij leuk vinden.
De fietstocht die we maken is werkelijk prachtig. Een mooi gravelfietspad leidt ons langs de turquoise Atlantische Oceaan. Met witte koppen en een diepblauw op de achtergrond, staalblauw in de lucht en de zon aan de hemel is het een plaatje. Jammer van de koude wind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten