28 september 2012: Onze gastheer Dean
laat ons een mooi stuk zien van Cairns. De Boulevard aan de baai is
parkachtig en tropisch met een fietspad langs het water. Als we een
spiegeltje op de fiets van Frans hebben gekocht en mijn mobiel in
orde hebben gemaakt vertrekken we naar Port Douglas, zo'n 65 km ten
noorden van Cairns. We moeten jammer genoeg te hard fietsen over de
mooie weg langs de Grote Oceaan, omdat het om 18.00 uur donker wordt
en we graag dan de tent hebben opgezet.
De camping staat in een tropische
omgeving met groteske inheemse bomen.
Omdat de boottocht naar de Great
Barrier Reef op zaterdag is volgeboekt (het is hier
voorjaarsvakantie) overbruggen we een dagje in Port Douglas. Dit
blijkt een chique stad te zijn. Heel ruim opgezet, brede lanen, veel
vrijstaande woningen met grote tropische tuinen eromheen, mooie
winkels en aan twee kanten de oceaan, met zijn aquamarijnkleurig
water een lust voor het oog.
Zondag 30-09-12. We zijn echt in de
tropen. Al twee ochtenden worden we tegen het eerste ochtendgloren
(rond half 5) gewekt door een kakafonie van vogelgeluiden. Het begint
met één vogelsoort, die moet worden overstemd door weer anderen. Ze
begroeten elkaar en de nieuwe dag. De vogelkenners in onze familie
kunnen ze waarschijnlijk onderscheiden, hoewel Frans dat betwijfelt,
want flora en fauna zijn hier vanwege de geïsoleerde eilandpositie
van Australië uniek. Wij horen in elk geval alleen verschrikkelijk
veel door elkaar heen gekakel. Om ongeveer half 6 is het echt licht
en verstomt het lawaai. We kunnen dan nog een uurtje slapen.
Het bezoek aan de Great Barrier Reef
bezorgde ons een mooie dag. We gaan eerst een uur met de boot de zee
op tot aan de riffen. Daar worden we ' losgelaten' om te snorkelen.
Dit gebeurt op drie verschillende plaatsen. Ik vind het de eerste
keer een beetje eng. Ik ben geen waterrat en wilde niet te ver bij de
boot vandaan. De tweede keer heb ik overgeslagen en de derde keer
mezelf eens ernstig toegesproken en met meer durf heb ik genoten van
de prachtig gekleurde vissen en koralen. Het is hét hoogtepunt van
Australië. Het kost een paar centen, maar zoiets moois heb ik onder
water nog nooit gezien.
Maandag 01-10-12 Naar Cape Tribulation,
zo'n beetje het einde van de bewoonde wereld. Verder dan dit kun je
met een normaal vervoermiddel niet komen. Het wordt een zware maar
ook heel mooie dag. Zodra we in het Tropische Regenwoud zijn
aangeland beginnen de steile klimmen. Er zitten hellingen van 16%
bij. Ik heb sommige stukken echt mijn fiets met de hand omhoog
geduwd. De begroeiing is fantastisch en de doorkijkjes naar de oceaan
zijn dat ook. De camping die we op het oog hadden is vol en we zitten
nu in de jungle op een camping. Mooie omgeving, maar geen mooie plek
voor onze tent. Het wordt ook al donker als we de tent hebben staan
en gedoucht hebben. Morgen is er weer een dag..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten