Maryborough en Gympie

Na een dagje luieren, joggen op het strand, lezen, wandelen langs de baai, uitgebreid lunchen, hebben we weer een paar fietsdagen. Het landschap wordt groener nu we iets verder van de kust zitten. De grond is hier minder zanderig, waardoor de bomen beter wortelen en de begroeiing gevarieerder kan zijn. Ook meer klimmetjes, die hier soms echt niet mis zijn. De Australiërs schromen niet de weg met een stijging van 10% de heuvel op te laten lopen. Maryborough blijkt een verrassend leuk stadje met een echt centrum, een drukbezochte markt, terrasjes en historische gebouwen van rond 1830 en jonger.

Ook Gympie heeft een echt centrum. Andy en Claire, de gastheer en -vrouw van ons Warm Showersadres zijn 37 en hebben twee jonge kinderen, Rosie en Hamish. Ze hebben heel veel gereisd en vinden het allebei jammer dat de ziel uit veel dorpen en steden wordt gehaald doordat de winkelcentra buiten de centra worden gepland, waardoor in de hand wordt gewerkt dat mensen met de auto gaan shoppen. Hoe levendig kan het niet zijn op de Ginnekenweg. Mensen die hun boodschappen doen bij Albert Heijn, het Kruidvat, Vives, of lopen te winkelen en een kopje koffie drinken of lunchen. Ik ontmoet dáár mijn buurvrouw, zie dáár de vriendin die ik lang niet heb gesproken. Inkopen doen bij de Gamma levert dat plezier niet op. 

Het is fijn om bij ontwikkelde mensen te zijn en discussie te kunnen hebben over de samenleving en de verschillen tussen Europa en Australië, over religie, ontwikkelingshulp etc. Zij hebben zelfs allebei het boek van Hirshi Ali gelezen. Wij niet, maar we weten wel het een en ander over haar ideeën en het biedt genoeg materiaal voor discussie. Wat anders dan de getatoeëerde, enigszins oppervlakkige no-nonsense Australiërs die we op de campings tegenkomen. Die overigens heel aardig zijn, maar het beeld is: tattoo's, grote auto's, vaak te dikke mensen met korte broeken, die ontzettende hoeveelheden eten naar binnen kunnen werken. Van hun ontbijt alleen al kan ik minstens een dag doorkomen.