Vanuit de tropen zijn we de 23e
breedtegraad gepasseerd en nu in de subtropen terecht gekomen. Het is
hier nog steeds winderig en 's avonds zelfs koud. Kouder dan normaal
deze tijd. We moeten nu een vest aan. Alles is hier extremer dan bij
ons: de afstanden zijn groter, het waait harder, het is warmer, het
is droger of het regent juist harder.
We hebben een 'walvisvaart' gemaakt.
Met een boot met 13 mensen zijn we de baai uitgevaren om op de grote oceaan walvissen te spotten. Machtig vond ik het. De enigszins door
wolken versluierde zon die het water van de Grote Oceaan deed
glinsteren en wij die geconcentreerd op het dek uitkijken naar
sproeiende, opspringende, groteske walvissen en hun jonkies.
Gisteren, 23 oktober, hadden we weer
een geweldige dag. We maakten een excursie naar Fraser Island. Het
grootste zandeiland ter wereld en het enige zandeiland met regenwoud.
Heel bijzonder. Het grote witte strand, het dichte woud en de
zoetwatermeren. We crossten letterlijk met een landcruiser over dat
eiland. Het was af en toe adembenemend omdat we leken te gaan slippen
en de chauffeur zóveel gas moest geven om niet vast te rijden, dat
we met onze hoofden het dak raakten. Dingo's, die op het eiland thuis
zijn, hebben we niet gezien, maar de gehele gebeurtenis was één
groot avontuur. Als begeleider hadden we een grote baardige
aboriginal, Goomblar, die ons vertelde over zijn cultuur en een
traditioneel instrument bespeelde, de didgeridoo. We hadden een leuke
groep van 14 mensen in twee landcruisers. Daarna hebben we heerlijk
geslapen in ons tentje, dat pal staat in de stormachtige wind, met de
isolerende luchtmatrassen en de ultralichte slaapzak. Vandaag luieren
we en morgen fietsen we weer. De wind gaat draaien beloofde de
campingbaas ons, want dat zou heel gunstig zijn voor ons en het wat
dichterbevolkte gebied waar we nu zijn belooft betere
fietsomstandigheden dan het ruige noorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten