We hebben een heerlijke week achter de
rug. De laatste fietsdagen (19 en 20 oktober) waren beter dan
voorheen. Het landschap was afwisselender, heuvelachtiger en met meer
bomen, waardoor we iets meer beschutting hadden tegen de wind. 20
oktober arriveerden we in het mooie Queenslander huis van Peter en
Jacki. Een houten huis met rondom veranda's en een grote tuin, maar
verwaarloosd en stoffig. Ik voel me erg netjes en goed georganiseerd
als ik dat bij hen zo aanzie en zou zelf zo niet kunnen leven. Maar
Peter kookte lekker voor ons. We maakten een stadswandeling en de
volgende ochtend een fietstochtje langs de rivier. Hij heeft een hele
fietsroute tot Brisbane en vandaar naar Sydney voor ons uitgestippeld
en levert die aan voor de GPS. Peter is kunsthistoricus, maar in de
praktijk werkt hij drie nachten als vrachtwagenchauffeur. Verder doet
hij de huishouding, maar zo te zien stelt dat bij hem niet veel voor.
En hij is een overfanatiek fietser. Hij reed Parijs-Brest-Parijs,
1200 km in 88 uur en gaat iets dergelijks nu weer in Australië doen.
Nog gekker dan de ultramarathonlopers. Geweldig, zulke
logeeradressen. Omdat iedereen ons fietsen tot Maryborough afraadt
vanwege het grote niets, nemen we een Greyhoundbus, een nachtbus. We
slapen redelijk en kunnen de volgende ochtend de mooiste camping in
Hervey Bay uitzoeken.
Inmiddels heb ik Mont Blanc van Edzard
Mik gelezen. Een prachtig boek over bergbeklimmen, maar vooral over
een vader-zoonrelatie, over communicatie en wat daarin mis kan gaan,
doordat mensen het gedrag van anderen inkleuren op grond van hun
eigen gevoelens en opvattingen, zonder deze bij de ander te checken.
Ik ben nu begonnen aan De geheime
liefde van Mrs. Robinson van Kate Summerscale.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten