Effefietsen

Effefietsen

maandag 21 mei 2018

21 mei, tweede Pinksterdag.


Vanuit ons slaapkamerraam op de tiende verdieping kijken we uit op alleen maar ramen van de kantoorkolossen aan de overkant. Het is onze laatste dag in Seoul. De fietsen heeft Frans keurig in noppenplastic gepakt. Noppenplastic, dat Jay, onze warmshowersvriend via internet in ons hotel heeft laten bezorgen. Onze bagage voldoet qua gewicht volgens onze inschatting wel aan de norm van de vliegmaatschappij. We vliegen pas vanavond. 



Om 12.00 uur moeten we in het hotel uitchecken. De musea zijn dicht, maar het is mooi weer, dus dat wordt een dagje parkwandelen en hangen vrees ik. Of toch nog even wat fitnessen

Een moment voor reflectie. We waren misschien wat te vroeg in het jaar met onze fietsreis. We hebben veel regen en wind gehad, maar later in het jaar wordt het weer benauwd warm. In Japan waren we deelgenoot van de rijke kersenbloesems. We hebben daar  veel op drukke wegen moeten fietsen, maar hebben ook genoten van het prachtige kustgebied. De bevolking concentreert zich in de steden, waardoor het op het platteland rustiger fietsen is. Zuid-Korea is echt een ander land. Japanners zijn voorkomend, zonder nederig te zijn. Ze zijn vriendelijk, alles is superschoon. Japanners zien we niet ergens lekker zitten om te genieten van eten, koffie, een drankje. Het oogt allemaal efficiënt. 
Koreanen lijken relaxter. Luidruchtiger ook, extraverter en het is er zeker niet schoon. Op straat liggen koffiebekertjes, plastic en gewoon straatvuil. Maar de fietspaden zijn fantastisch. Koreanen gaan op pad in hun vrije tijd. Ze kamperen, ook met minder weer, picknicken in de parken, fietsen, wandelen, drinken koffie op terrasjes. Het arbeidsethos en de prestatiedruk zijn volgens Jay en Jenny vergelijkbaar en erg hoog, maar dat zien wij niet.
Het leven in de drukke steden met overal grote verkeerswegen op enorme viaducten en gigantische torenflats zou ons leven niet zijn, maar wandelend tussen de kolossen met onderin winkeltjes, koffietentjes en restaurantjes, speeltuinen, komt de menselijke maat weer dichterbij. 
We hebben twee afwisselende maanden gehad. We hebben  veel geleerd over de verschrikkelijke gevolgen van de atoombommen op Japan, de Koreaanse oorlog en de veerkracht van de mensen. In recordtempo hebben de landen zich ontwikkeld tot welvarende landen. 
We kijken terug op een bijzondere reis.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten