De laatste dagen wordt onze fietsreis regelmatig opgefleurd met talloze vlaggen langs de weg. Om en om een Thaise (rood,wit,blauw,wit,rood) en een gele vlag. 25 vlaggen op een kilometer. Frans heeft ze geteld. En dat vaak meer dan 10 kilometer achtereen, en niet op één traject. Het is een vrolijk gezicht. We vermoeden dat het iets te maken heeft met het vereren van het koningschap. Koningsgezindheid staat voor geel. Gele hemden tegenover rode hemden. De koning wordt hier alom gewaardeerd Hij is de bindende factor. Hij is al oud en zijn dood wordt gevreesd. Het land zou dan wel eens uit elkaar kunnen vallen. Als ik dat hoor moet ik denken aan de zeventiger jaren toen wij door het toenmalige Joegoslavië reisden en de bevolking bang was voor de dood van Tito. Dat heeft vreselijke gevolgen gehad. Dat wensen we de aardige Thaise bevolking niet toe. We hebben inmiddels een demonstratie gezien waar de gele en Thaise vlaggen overheersten en een kleine demonstratie van mensen met rode shirts. Dat schijnen aanhangers te zijn van Taksim, een voormalig politicus, die zijn positie erg goed wist te gebruiken om zichzelf te verrijken. Hij is de arme boerenbevolking in het noorden wat tegemoetgekomen en bij hen kan hij geen kwaad. Hij zit nu in ballingschap vanwege zijn corrupte politiek. Zijn zuster is eerste minister nu ( belangenverstrengeling is hier eigenlijk een te net woord voor corruptie) en men pleit vóór amnestie, maar daar is een groot deel van de bevolking tegen.
De
plaats waar we nu verblijven is Ayutthaya. We logeren in een mooi
houten koloniaal huis aan de rivier. Aan de andere kant van de rivier
staat een wat (tempel/klooster), die 's avonds mooi verlicht is, maar
waar de monniken helaas om 05.00 uur klaarwakker en behoorlijk
versterkt hun gebeden en gezang openbaren. Gelukkig stopte het na een
uur en konden we nog even slapen. Ayutthaya was van 1350-1767 de
hoofdstad van Thailand. In 1767 kwam daaraan een eind doordat
Birmezen met kanonnen de vele paleizen en tempels beschoten.
Machtsstrijd is van alle tijden en volken. Men doet veel aan
restauratiewerk, dus wij bezoeken musea en ruïnes en waarderen de
rijke historie. Het historisch park in het midden van de stad is
werelderfgoed
Geen opmerkingen:
Een reactie posten