Het hotel waar we in Hita terechtkomen blijkt een businesshotel te zijn. Eenvoudig, maar alles is er. Het ontbijt wordt geserveerd in een Japanse kamer, strak en met veel hout en op een mooi zwart met rood laque- dienblad.
Daarna volgt een mooie maar pittige route langs de rivier. Stroomopwaarts, dat wil zeggen ook bergopwaarts. 1000 m stijging op de tweede fietsdag vind ik wel een schouderklopje voor mezelf waard.
Ik vind het heerlijk om hier naar toilet te gaan. Bijna altijd verwarmde brillen, lekker als het buiten koud is en toiletdouches.
De Japanners zijn kennelijk geen terrasmensen. Bij een mooie zonnige dag als deze zondag zouden bij ons overal tafeltjes en stoeltjes worden buiten gezet. Maar er zijn hier geen café's, laat staan terrassen. Het zijn hier ook de eerste mooie lentedagen na veel regen. Hier kun je je kopje koffie in de supermarkt of uit een drinkautomaat halen en dan een spaarzaam bankje zoeken om ergens in het zonnetje op te drinken. De grotere steden hebben niet echt een centrum, er is heel veel schreeuwerige reclame, er zijn supermarkten omgeven door asfalt, maar geen leuke pleintjes met een terrasje.
In Yufuin is het centrum een winkelstraat met winkeltjes en koffietentjes. Het is druk met toeristen die winkelen en dat
is dan ook het enige wat hier te doen lijkt te zijn. Het is net Baarle-Nassau op zondag. Als wij een fietstochtje maken en daar belanden vragen we ons altijd af wat al die mensen daar zoeken, alleen heb je in Baarle-Nassau nog gezellige terrassen.
We belanden in ons onderkomen. Een goedkope hostelversie van een ryokan. We slapen met onze matrassen op matten op de grond en kunnen ' s avonds bij de kachel zitten in een soort kantine. We betalen hier te veel voor, maar alles zit vol en ons Indiase dineetje vooraf verzacht veel.
Daarna volgt een mooie maar pittige route langs de rivier. Stroomopwaarts, dat wil zeggen ook bergopwaarts. 1000 m stijging op de tweede fietsdag vind ik wel een schouderklopje voor mezelf waard.
Ik vind het heerlijk om hier naar toilet te gaan. Bijna altijd verwarmde brillen, lekker als het buiten koud is en toiletdouches.
De Japanners zijn kennelijk geen terrasmensen. Bij een mooie zonnige dag als deze zondag zouden bij ons overal tafeltjes en stoeltjes worden buiten gezet. Maar er zijn hier geen café's, laat staan terrassen. Het zijn hier ook de eerste mooie lentedagen na veel regen. Hier kun je je kopje koffie in de supermarkt of uit een drinkautomaat halen en dan een spaarzaam bankje zoeken om ergens in het zonnetje op te drinken. De grotere steden hebben niet echt een centrum, er is heel veel schreeuwerige reclame, er zijn supermarkten omgeven door asfalt, maar geen leuke pleintjes met een terrasje.
In Yufuin is het centrum een winkelstraat met winkeltjes en koffietentjes. Het is druk met toeristen die winkelen en dat
is dan ook het enige wat hier te doen lijkt te zijn. Het is net Baarle-Nassau op zondag. Als wij een fietstochtje maken en daar belanden vragen we ons altijd af wat al die mensen daar zoeken, alleen heb je in Baarle-Nassau nog gezellige terrassen.
We belanden in ons onderkomen. Een goedkope hostelversie van een ryokan. We slapen met onze matrassen op matten op de grond en kunnen ' s avonds bij de kachel zitten in een soort kantine. We betalen hier te veel voor, maar alles zit vol en ons Indiase dineetje vooraf verzacht veel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten