Effefietsen

Effefietsen

dinsdag 8 juli 2014

Berlijn

De afstanden in Polen blijken wat groter dan voorzien. De wind is hard en tégen ons. Daarom besluiten we per trein een stuk te overbruggen en van Pila in Polen naar de Pools-Duitse grens te gaan, waar onze gastheer Olaf uit Birkenwerder bij Berlijn, ons ophaalt. We kennen hem en zijn vrouw sinds voorjaar 1990, toen we een paar maanden na de val van de Muur in hun tuinhuisje in toen nog de DDR gelogeerd hebben.Het weerzien was hartelijk als vanouds en op de weg naar huis ging hij met ons nog langs een voormalig slagveld van de Duitsers tegen de Russen. Indrukwekkend.

Van 3 tot en met 5 juli bezoeken we Berlijn. Met de S-Bahn zijn de verschillende centra van Berlijn gemakkelijk te bereiken. Het is prachtig weer en we slenteren rond in de stad. Het is niet heel druk, maar gezellig. We bezoeken het Museum-Insel, de Alte Nationalgalerie, met werk van Monet, Degas, Manet, Bonnet en Rodin.



Het Neues Museum met Egyptische Kunst, inclusief de mooie Nefertite. Ik vind het geweldig, omdat we de Oudheid behandeld hebben in mijn kunstopleiding. Het Pergamon museum voegt daar nog het nodige aan toe met het Pergamon altaar, de marktpoort van Milete, de Ischtarpoort, de Processiestraat van Babylon.
Het holocaustgedenkteken refereert aan een begraafplaats met zijn grote betonnen blokken. De Brandenburger Tor is indrukwekkend, evenals de moderne regeringsgebouwen en der Reichstag.
We bezoeken de Joodse Synagoge, de hippe Hackische Höfe en het Museum für Gegenwart in de oude Hamburger Bahnhof. Dan ook nog de Potsdamer Platz met het Kulturforum, de Gemäldegalerie met Middeleeuwse kunst, een Rembrandtzaal, Breughel, Rubens, Vermeer, Hals. De Neue Nationalgalerie, een gebouw van Mies van der Rohe, met kunst van de 20e eeuw. Alles is er in Berlijn. Óók nog mooi weer met veel terrassen, waar we lekker kunnen uitrusten. Doodmoe komen we iedere avond aan bij Olaf. Zijn vrouw Gudrun is bij haar vader. Olaf verrast ons in zijn mooie tuin met door hem zelf gerookte forel en zalm, met zelfgebakken walnotenbrood en iedere morgen een vorstelijk ontbijt. We genieten een grote gastvrijheid en zullen hem en Gudrun, die zich de laatste dag bij ons voegde, missen.


Maar zoals steeds, we moeten verder.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten