Oudjaar en Nieuwjaarsdag. Niets doet
ons daaraan denken, behalve dat Lisa 31 december jarig is. We fietsen
langs de zogenaamde Ned Kellyroute. Ned Kelly was een struikrover,
die er kennelijk een spel van maakte om de gevestigde orde uit te
dagen. Hij beschermde zichzelf tegen 'aanvallers' (politie en
wellicht ook anderen) door een ijzeren pantser te dragen van 45 kg.
Dat is zijn heldenuniform, waarin hij overal wordt afgebeeld. Hij
werd uiteindelijk gepakt en gewond in een ziekenhuis opgenomen, later
berecht en ter dood veroordeeld. Alle dorpen waar we doorkomen hebben
wel een of ander relikwie van hem, waaromheen ze een museum bouwen.
In Beechworth is de gevangenis, elders het hospitaal, in Glenrowan
zijn laatste verblijfplaats, in Benalla het gerechtshof en in
Melbourne zijn executie in 1880. Ongelooflijk dat ze dit zo
uitbuiten. Het doet me een beetje denken aan Vincent van Gogh in
Brabant, waar Nuenen, Etten-Leur en Zundert allemaal hun slaatje uit
willen slaan. Van Gogh heeft echter veel moois gecreëerd en dat kun
je van Ned Kelly niet zeggen.
Nieuwjaarsdag begin ik met lege
batterijtjes in mijn computer. Wat een frustratie. Ik vind het
heerlijk te kunnen zien hoe hard we fietsen, of hoe langzaam als het
zwaar is, hoeveel % we stijgen, hoeveel we al gedaan hebben enz.
Gelukkig vinden we bij de eerste supermarkt die we tegenkomen al
passende batterijtjes. Wat worden kleine dingen belangrijk op zo'n
fietsreis..., terwijl Frans toch ook een fietscomputer heeft èn een
gps.
Vandaag en de komende dagen fietsen we
richting Melbourne over een oude spoorweg, waar ze een fietspad van
hebben gemaakt. Gravel, dat is minder, maar wel mooi en de
hoogteverschillen zijn bescheiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten