Zaterdag fietsten we, zoals de
bedoeling ook was, met de wind in de rug langs de kust. Het uitzicht
op de zee was soms ronduit spectaculair. We belandden op ons volgende
Warm Showeradres. Een gigantisch huis met aan alle kanten uitzicht op
die zee. Het echtpaar, iets ouder dan wij, heeft voor ons weer een
mooie fietsroute uitgezet. En op maandagochtend ontbijten we voor het
eerst weer in de zon op het gras. We laten ons er nu graag in
koesteren in plaats van zoveel mogelijk de schaduw op te zoeken. Het
weer lijkt op onze Nederlandse zomers. Wisselend bewolkt, winderig
soms. Alleen als de zon eenmaal schijnt is die wel onverbiddelijker.
Vanaf dinsdag zijn we in Launceston. De
start van onze tocht hierheen was mooi, maar geleidelijk aan kwam de
wind opzetten, werd het verkeer drukker en vonden we de stad bij
binnenkomst ronduit lelijk. We hadden hier weer een Warmshower-adres
en ik had al bedacht dat één nacht wel genoeg zou zijn. Chris en
Caro blijken heel aardige mensen te zijn, die met hun Duitse
'uitwisselstudente' een paar dagen naar Hobart vertrekken voor een
festival. Maar, wij kunnen zolang in hun huis blijven als we willen
en in Launceston is heus wel wat te beleven. Dus we blijven drie
dagen. Het is fijn om weer ergens thuis te zijn en tegelijkertijd
nieuwe ontdekkingen te doen in een aardige Art Gallery en een leuk
museum, een verrassend mooi Design Centre, met heel veel houten
meubelen en architectuur en een wandeling in de kloof.
Het is wel vreemd te bedenken dat dit
klimaat wel overeenkomsten vertoont met het Nederlandse klimaat
terwijl in Nederland het nieuws vooral gaat over marathons op
natuurijs, de elfstedentocht en de Fyra die de winter niet aankan,
terwijl wij het heerlijk vinden koffie te drinken in de schaduw van
de bomen en morgenavond ons tentje weer zullen opzetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten