Internetverbinding betekent hier:
geduld. We hebben een kaart, waarmee we op bepaalde plaatsen in
parken van grotere steden toegang kunnen krijgen, omdat daar
wifi-routers zijn geplaatst. In Trinidad zat het plein vol met
toeristen en hun smartphones en het lukte ons niet. Als we dan
eindelijk verbinding hebben proberen we een blog te plaatsen. Ook nog
de krant downloaden, facebook en e-mails lezen en beantwoorden en
foto's plaatsen is dan kennelijk te veel gevraagd. Mijn vriendin
Yvonne doet vrijwilligerswerk in Nepal en ik ben er nog niet in
geslaagd haar blog te openen. Sorry lieve boodschappers en lezers,
dat ligt dus niet aan onze onwil. Mijn frustratie is al veranderd in
berusting. Ik besef dat wij wel erg afhankelijk zijn geworden van dit
medium.
In Cienfuegos brachten we een heerlijk
relaxte dag door. We flaneerden wat door de stad en wandelden naar
Punta Gorda, het zuidelijkste puntje van de baai van Cienfuegos. We
bezochten daar het Palacio de Valle, volgens de Lonely Planet een
kitchpaleis, maar met zijn gotische, Venetiaanse en neo-Moorse
motieven in de stijl van de Alcázars in Granada en Sevilla maakte
het op ons wel indruk.
De fietsroute van Cienfuegos naar
Trinidad is prachtig. Heuvelachtig, veel stijgen, met steeds de
zwarte silhouetten van de bergen op de achtergrond. Mooie valleien.
Suikerriet, roze bloesems, bloeiende bougeainville, kale bomen, het
frisse groen van de lente en het dorre, droge van de nazomer. De vele
paardenkarretjes op de weg vervoeren mensen en worden gebruikt voor
het werk op het veld. Stoere paardrijders met cowboyhoeden op doen
boodschappen of gaan naar het veld om te werken.
Na 80 voor mij toch wel heel
vermoeiende kilometers bereiken we Trinidad. Een mooie casa,
zachtgeel en zalmroze dit keer, en een erg toeristische Trinidad
verwelkomen ons.
Onze gastheer bereidt ons een
driegangendiner met kreeft als hoofdgerecht. We hebben een hele
volgende dag om de stad te bekijken en uit te rusten..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten