Na een voorspoedige vlucht kwamen onze fietsen als eerste bagage binnen. Frans ging voortvarend aan de gang om ze in de goede staat terug te brengen terwijl ik op de rest wachtte. We fietsten zo'n 8 km naar het busstation van Thessaloniki, waar men ons ervan verzekerde dat onze fietsen in de bus konden naar Ierissos. Na een paar uur doorbrengen met lezen, koffie en internet kwam de bus. De chauffeur vond onze fietsen 'a problem', want er was al te veel bagage. Frans bleef erg volhardend en de fietsen pasten in het bagageruim! Met de bus reden we een stuk wat ik alleen nog vanuit de ambulance had meegemaakt. Frans werd toen misselijk en we snappen nu waarom. Het is behoorlijk bergachtig. Ons hotel in Ierissos was prima en we hebben dagverse vis gegeten op een terras aan de Egeïsche zee.
Ik heb niet zo goed geslapen en als ik niet goed slaap heb ik last van het gesnurk van Frans, maar we hadden weer een mooie dag. Frans heeft met zijn GPS steeds tracks gemaakt van de tochten die we gemaakt hebben. Hij vond nog de track tot de plaats van het ongeval 3 3/4 jaar geleden. Daar hield die track namelijk op. We konden dus precies op die plek van het ongeluk, die uiteindelijk geluk bracht, ons flesje champagne open maken. We hebben getoast op het leven.
De tocht vandaag was mooi. Ik moet wel weer wennen aan het klimmen, maar de bergen kleuren geel van de brem, ze geuren van de wit bloeiende acacia's, de paarse campanula's, de rode klaprozen en de roze 'duinroosjes' en van alles waar ik de naam niet van weet. Het uitzicht op de Egeïsche Zee beloont onze inspanningen. En we hebben een prima kamer gevonden met uitzicht op zee in Ofriniou Beach.
Ik heb niet zo goed geslapen en als ik niet goed slaap heb ik last van het gesnurk van Frans, maar we hadden weer een mooie dag. Frans heeft met zijn GPS steeds tracks gemaakt van de tochten die we gemaakt hebben. Hij vond nog de track tot de plaats van het ongeval 3 3/4 jaar geleden. Daar hield die track namelijk op. We konden dus precies op die plek van het ongeluk, die uiteindelijk geluk bracht, ons flesje champagne open maken. We hebben getoast op het leven.
De tocht vandaag was mooi. Ik moet wel weer wennen aan het klimmen, maar de bergen kleuren geel van de brem, ze geuren van de wit bloeiende acacia's, de paarse campanula's, de rode klaprozen en de roze 'duinroosjes' en van alles waar ik de naam niet van weet. Het uitzicht op de Egeïsche Zee beloont onze inspanningen. En we hebben een prima kamer gevonden met uitzicht op zee in Ofriniou Beach.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten