Sydney voorbij

Een prachtige kust, maar het vreselijk vermoeiende heuvel op-heuvel af gaat demotiverend werken. We doen op deze manier soms per dag een bergetappe, maar een etappe die geen winst oplevert. Als we zondagochtend (16-12) Kangaroo Valley binnen fietsbereik hebben word ik 's morgens om half 6 met een gezonde 'examenspanning' wakker. Het hoogteprofiel dat we moeten overwinnen liegt er niet om. 500 meter behoorlijk steil. Jef en Gerda willen ons wel met de auto ophalen als we het te zwaar vinden, maar als het enigszins kan gaan we dit toch echt zelf doen. En al om half 11 's ochtends zitten we achter onze moccha-koffie (café-latte met een scheut chocola). We hebben de klim en een erg mooie afdaling achter de rug en ik voel me gelukkig. De moccha is heerlijk vóór een te leveren prestatie, of erna, als het niet al te warm is. De klim was 100x leuker dan al die vreselijke korte hellinkjes. De camping prima en Kangaroo Valley een leuk dorp met rustieke winkeltjes, lekkere koffie-shopjes en een historische brug.

Na een bezoek aan het dorp lezen in de schaduw, want het is erg heet geworden. Na Nicci French en hun serie over Frieda Klein verslind ik nu de thrillers van Camilla Läckberg. Lekker spannend. Voor de intellectuele voeding lees ik ook nog 'Mijn vrijheid', de autobiografie van Ayaan Hirsi Ali.

De tweede grote klim, 724m stijging, hebben we vandaag gedaan, jammer genoeg vanaf halverwege in de regen. Het is met 14˚C zeker 20˚C kouder dan gisteren en we hebben dan ook maar onze toevlucht genomen tot een gelukkig aardige motelkamer in Moss Vale. Het blijft een goed gevoel dat we de échte klimmen nog steeds beheersen en het ook leuk vinden om onszelf zo'n klim als doel te stellen.

Hieronder zie je de profielen (de afstanden en stijgingen) van de afgelopen 2 dagen.