Jeff en Gerda halen ons om half acht 's
ochtends op in Bungendore, een landelijk dorpje, waar we logeren in
de plaatselijke pub. Het is plotseling weer vreselijk heet, maar als
Gerda en Jef ons ophalen is het bewolkt en we zijn amper onderweg of
de regen overvalt ons al en het is plotseling erg koud. Wat een
extreme verschillen!! Gelukkig klaart het ook weer op. In Canberra
fietsen we langs het (kunstmatige) meer en krijgen we een eerste
indruk van de aangename, zorgvuldig opgebouwde hoofdstad.
Canberra is een kunstmatig opgebouwde
stad. Heel doordacht en zorgvuldig en ook wel prettig. De stad heeft
360.000 inwoners met een oppervlakte van 2396 km²,
dus die burgers kom je niet zomaar tegen. Het meer met daar omheen
het parklandschap met het oude en nieuwe parlementsgebouw en de
musea, aan de andere kant van het meer het enorme Oorlogsmonument en
heel veel open ruimte ertussen. In twee dagen tijd fietsen we gewoon
minstens 75 km om alle bezienswaardigheden te bereiken. Ruimte zat,
maar zonder auto of fiets kom je hier nergens.
In het Parliament House, een ambitieus
monument, is een exemplaar te zien van de Magna Carta. Het
confronteert ons met de betrekkelijk korte geschiedenis van de
democratische beginselen. We voeren discussies over de waarde van
democratie. Hoewel Australië en de Verenigde Staten een
vergelijkbare immigratiegeschiedenis hebben lijkt de Australische
mens minder individualistisch, minder wars van overheidsbemoeienis in
het algemeen dan de Amerikaan. Er is wel heel veel vrijheid voelbaar
voor het individu, het is allemaal informeel, minder normatief dan
bij ons.
De tentoonstelling van Toulouse Lautrec
in de National Art Gallery, 100 werken vanuit de hele wereld, is echt
de moeite waard. De aboriginal kunst in het museum is eveneens
prachtig. Het Australische War Memorial laat zien hoe de Australiërs
hun steentje aan de veldslagen in de wereld hebben bijgedragen. Het
monument en de vele blijken van de moedige krijgsheren, staat voor
mij voor de behoefte van (veel) mannen aan macht.
De boodschap van Jef en Gerda dat het
morgen te warm is om naar de bergen te gaan brengt ons in een
moeilijk parket. We hebben geen zin om hier 4 dagen te wachten tot
het kerst is. Maar ook daar komen we weer uit. Jeff en Gerda brengen
ons maandag een stuk weg met de auto, om ons te helpen de grootste
bergen over te komen, en wij gaan (vrijwillig) een sobere kerst
tegemoet met een diner van couscous en water.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten