Ons ontbijt in de pub
was eigenlijk geen ontbijt, want niet cooked, maar toch twee bordjes
met voor elk twee sneetjes brood, boter en jam en oploskoffie.
Volledige selfservice in een ontbijtkamer met strijkplank en een
stapel nog te strijken wasgoed, want de eigenaresse sliep nog.
Om acht uur, eenmaal op pad, begon het te onweren en
te regenen, 30 km lang. Daarna kwam de zon door en zagen we dat New
South Wales groen en lieflijk is ten opzichte van het wat verlatener
Queensland. Onvoorstelbaar dat dit land 205x zo groot is dan
Nederland (heeft Frans uitgezocht) en slechts 22 miljoen inwoners
heeft. Niet verwonderlijk dat we de afstanden hier soms zo enorm
vinden.
Inmiddels zijn we gisteren moe
aangekomen in Bellingen, een als alternatief te boek staand plaatsje.
Omdat het hard waait en regent komen we terecht in het plaatselijke
motel. We blijven hier een extra dag om wat uit te rusten van al het
geklim. Het stadje blijkt prachtige gerestaureerde winkelpanden te
hebben, tweedehandswinkeltjes waar Bart en Eva niet weg zouden kunnen
komen. Ik eigenlijk ook niet, maar aangezien ik toch niets kan kopen,
want alles wat niet echt nodig is, is ballast, ben ik wat eerder
uitgekeken dan ik normaal zou zijn. Maar ik vind het heerlijk in mijn
eentje rond te struinen in de mooie winkels en galeries en dan samen
met Frans te lunchen op een terras, lekker lezen aan de rivier. De
luxe van een rustdag en deze alternatieve plek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten