Ons dagje Tirana en ons bezoek aan het
Nationaal Historisch Museum geeft ons inzicht in de worsteling die de
Albanezen hebben gevoerd. In de geschiedenis hebben ze zich als
humanisten gemanifesteerd en hebben ze zich niet willen verbinden aan
de vaak gewelddadige druk van geloofsinvloeden als het katholicisme,
het Byzantijnse geloof en de islam. Wrang genoeg worden ze vervolgens
jarenlang afgesloten van de buitenwereld onder een eng, van
achtervolgingswaanzin doorspekt, communistisch bewind. Die periode is
voorbij en heeft wel prachtige, natuurlijk propagandistisch getinte,
socialistisch-realistische schilderijen nagelaten in the National
Gallery.
Tirana is een fijne stad om te
verblijven. Mooie terrassen in tuinen, flanerende mensen, maar ook de
gekte van het autoverkeer en de onafgewerkte openliggende pleinen.
Na Tirana hebben we een paar prachtige
fietsdagen door een onwaarschijnlijk mooi berggebied. Dan ervaren we
heel sterk dat het reizen op de fiets zoveel biedt (video). Dat is anders
natuurlijk als we over wegen die geen wegen zijn fietsen, of
noodgedwongen de autostrada kiezen, waar de auto's langs ons heen
razen. Dan willen we zo snel mogelijk op de plaats van bestemming
zijn.
Kortom Albanië heeft ons veel moois
geboden. De bevolking is heel vriendelijk en behulpzaam. Maar ons
gevoel blijft twee kanten hebben: naast alle moois en sympathieks
zien we de gevolgen van corruptie: wegen en gebouwen die niet af zijn
en de grote hotels en restaurants die verschijnen. Boeren met
ezeltjes en machomannen met patserige auto's die zich gedragen of
alles van hen is en om hen draait.
Om Albanië uit te komen moeten we een
pas van 1000 m over en dan hebben we zicht op het mooie Ohridmeer in
Macedonië. In het oude centrum van Ohrid vinden we een sympathieke
kamer met balkon, die uitzicht geeft op een Byzantijns kerkje en het
meer. Een dagje Ohrid daarom.
Eveline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten